១. សម្លោក​ទាយ​ដំណើរ​មនុស្ស

សម្លោក​ទាយ​ដំណើរ​មនុស្ស


ខ្មែរ​យើង​មិន​ត្រឹម​តែ​មាន​ក្បួន​ទស្សន៍ទាយ តម្រា​មើល​ប្រចាំ​ថ្ងៃ ខែ ឆ្នាំ ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ថែមទាំង​មាន​ជា "សម្លោក" ដែល​ទាយ​អំពី​លក្ខណៈ​មនុស្ស​ឬ​សត្វ​នានា ដែល​ចាស់ៗ​ខ្មែរ​ជំនាន់​មុន​បាន​កត់សម្គាល់​ក្នុង​ជីវភាព​របស់​គាត់​ រហូត​ត​កូន​ត​ចៅ ដែល​លើក​ជា​ពាក្យ​ចួន​រណ្ដំ ងាយស្រួល​ចាំ​ដោយ​សូត្រ​តែ​ប៉ុន្មាន​ដង​ក៏​ចាំ​មាត់ និង​មាន​ប្រយោជន៍​អាច​អោយ​យើង​ដឹង​អំពី​លក្ខណៈ​មនុស្ស​ឬ​សត្វ​បាន។ បើ​តាម​វចនានុក្រម​ខ្មែរ​បាន​ពន្យល់​ពាក្យ "សម្លោក" មក​ថា៖

សម្លោក ៖ មាន​ថ្នាក់​ពាក្យ​ជា [នាម] [សំស្ក្រឹត] , [បាលី] ហើយ​អាន​ថា [សំ-ល៉ោក] [ឝ្លោក;សិលោក "គាថា, កាព្យ; ពាក្យ​សរសើរ"] ពាក្យស្លោក។ ខ្មែរ​ប្រើ​ពាក្យ​ស្លោក​នេះ​ផ្សេង​ពី​សំស្ក្រឹត និង បាលី គឺ​ខ្មែរ​ប្រើ​ចំពោះ​តែ​ពាក្យ​រៀល​ចួន​រណ្ដំ ច្រើនតែ​ទាយ​លក្ខណៈ​មនុស្ស ឬ សត្វពាហណៈ​ដូចជា : គោ, ក្របី, ដំរី, សេះ និង បសុសត្វ​មាន ឆ្កែ ឆ្មា ជាដើម។ ដូចជា​សម្លោក​មនុស្ស​ថា "មុខ​ខ្លា​ចង្កា​ហ៊ីង​ពោះ​ត្រពីង​ច្រមុះ​ទាល" ទាយ​ថា មនុស្ស​មាន​លក្ខណៈ​បែបនេះ​ច្រើន​អង់អាច​រលុះរលាញ​មាន​សម្ដី​ថ្វីមាត់​ ក្អេងក្អាង...។ បើ​គោ​បម្រើ​មាន​សម្លោក​ថា ឧទាហរណ៍ : ខ្នង​កោង​ក្រចក​ញី​កន្ទុយ​ខ្លី​ភ្នែកលៀន" ទំនាយ​ថា គោ​នោះ​ខ្លាំង​រួស​ស្រណុក​ប្រើ​មិន​ស្ពឹក។ មុន​នឹង​ចង​សម្លោក ឬ និពន្ធ​សម្លោក​តែង​ជា​ពាក្យស្លោក ចាស់ៗ​បាន​ពិនិត្យ​លក្ខណៈ​ហ្មត់ចត់​ហើយ ទើប​និពន្ធ​សម្លោក​ទុក មិន​មែន​ចេះ​តែ​និពន្ធ​អោយ​តែ​ចួន​រណ្ដំ​នោះ​ទេ។

បង្រួញ​ន័យ​អោយ​ខ្លី​មក "សម្លោក" គឺ​ជា​ទំនាយ​លក្ខណៈ​មនុស្ស ឬ សត្វពាហណៈ ដែល​ចាស់ៗ​ជំនាន់​មុន​បាន​កត់សំគាល់​ត​ជំនាន់ រហូត​លើក​ជា​ពាក្យ​ចួន​រណ្ដំ​គ្នា​ដើម្បី​ងាយស្រួល​ចងចាំ។

ប្លក​អាក្បាលធំ សូម​លើក​មក​សម្លោក​មួយ​ប្រភេទ​ដែល​ទាយ​អំពី​លក្ខណៈ​មនុស្ស​ដែល​គឺ "សម្លោក​ទាយ​ដំណើរ​មនុស្ស" ដែល​ងាយស្រួល​កត់ចំណាំ​ដោយ​ខ្លួនឯង​បាន។ ដោយ​គ្រាន់តែ​ឃើញ​ដំណើរ​របស់​អ្នក​ដទៃ​ក៏​អាច​ដឹង​មុន​អំពី​អត្តចរិត​របស់​ បុគ្គល​នោះ​បាន​ខ្លះៗ​ដែរ ដែល​ចាស់ៗ​ជំនាន់​មុន​ថា​ហើយ​មិន​ងាយ​ខុស​នោះ​ទេ។ សូម​មើល​ដូចតទៅ​នេះ៖


  1. សិទ្ធិការ្យ:ពោល​ថា រី​មនុស្ស​ថ្គាម​ខ្លា​ចង្កា​ខ្លី  ជង្គង់​ដូច​សេក​ភ្នែក​មាន់ព្រៃ ដំណើរ​ដំរី​សម្ដី​ល្អ។
  2. រាង​ធំ​កំប៉ោង​ក្ដោង​សំពោច ម្រាមដៃ​ដូច​ទោច​នោះ​ច្រើន​ក្រ មុខ​ក្រាយ​ថ្គាម​ក្រាញ់​ច្រើន​ធ្វើ​ចោរ មាត់​សេក​ភ្នែក​ស​ក្រ​ដល់​ចាស់។
  3. រី​មនុស្ស​ខ្លួន​ខ្លី​សម្ដី​ខ្ពស់ រាង​ទាប​ក្រអុល​ច្រើន​អួត​ណាស់  មុខ​ស្រស់​ពព្រើម​ចិញ្ចើម​ក្រាស់ ច្រើន​ចេះ​ច្បាស់​ណាស់​លះ​សេចក្ដី។ 
  4. រី​ក្បាលទំពែក​ភ្នែក​ដូច​ស្វា ចិញ្ចើម​ដូច​ខ្លា​ប្រាជ្ញា​ខ្លី មុខ​ខ្លាញ់​ភ្នែក​ខ្លោត​អួត​សម្ដី ឥត​បី​អ្នកណា​នឹង​បាន​ដូច។ 
  5. រី​ក្បាលទំពែក​ភ្នែក​ទន្សាយ ច្រើន​ចេះ​លែបខាយ​ខាង​ខិលខូច ឆាប់​ខឹងៗ​ណាស់​រឹង​សួ​ពូជ តែ​លោ​ចេះ​លួចៗ​ទាំង​ថ្ងៃ។
  6. រី​មនុស្ស​ភ្នែក​ដាល​ក្បាល​ដូច​ខ្លា សម្ដី​សារិកា​ប្រាជ្ញា​វៃ សាច់​ស-ក​វែង​សំឡេង​រៃ រាង​ដូច​ខ្លាត្រី​ឥត​ខ្លាច​គេ។ 
  7. រី​មនុស្ស​មួយទៀត​មារយាទ​រឹង រាង​ស្គម​កំព្រឹង​ឆ្អឹង​ទទេ មុខ​ខ្លាញ់​ភ្នែក​ខ្លោត​ចង្កា​ភេ ច្រើន​បាន​ជា​មេ​គេ​ទាំងឡាយ។
  8. សាច់​ជ្រាយ​ភ្នែក​ជ្រូក​ច្រើន​ឥត​គិត ក្រយៅ​គោ​លិឍ​គំនិត​ងាយ ក​ដូច​ពស់​វែក​ភ្នែក​ទន្សាយ មុខ​ក្រាយ​ច្រើន​ក្រ​ពីព្រោះ​បៀ។
  9. សក់​រួញ​មុខ​រា​ច្រើន​មាន​ឫទ្ធិ ជើង​ធ្មេញ​ញឹក​ល្អិត​ចិត្ត​ល្អ​ជា ភ្នែក​តូច​ដូច​ពស់​ដក​ពពារ ចំណាំ​បាន​ជា​ឧកញ៉ា​ធំ។
  10. រី​មនុស្ស​ភ្លៅ​កោង​លោង​គជសារ សក់​ពូន​ដូច​ស្វា​ស៊ី​ឥត​សម បើ​ភ័យ​បើ​ភិត​គិត​តែ​យំ ជើង​សក់​ភ្នែក​ធំ​ប្រមឹក​ស្រា។
  11. រីក​ខ្លួន​រាង​កោង​ក្ដោង​កន្ថឹក ជើង​ទេញ​ធ្មេញ​ញឹក​ចិត្ត​ឫស្សា រាង​ទាប​កន្តុញ​សុញ​ប្រាជ្ញា ម្រាម​ដៃ​ដូច​ខ្លា​ច្រើន​ឥត​គិត។ 
  12. រាង​ធំ​ខ្ពស់​កោង​លោង​ដំរី មុខ​ក្រៀម​ថ្គាម​ខ្លី​ដូច​ឆ្មា​ពិត ច្រមុះ​ក្រពឹត​ចិត្ត​ទុច្ចរិត និយាយ​ឥត​គិត​ច្រើន​កុហក។
  13. រី​មនុស្ស​មាឌ​ធាត់​មាត់​សំពោច មុខ​ក្រាយ​ភ្នែក​ទោច​ភ្លៅ​មាន់គក ច្រមុះ​ទន្សង​ខ្នង​ក្ងោក ជើង​កោង​ពង​ទក​បោក​គេ​ស៊ី។ 
  14. រី​មនុស្ស​មុខ​គូក ក​កុក​ក្រក សំឡេង​ស្អកៗ​ក​វក់វី  សាច់​ស​មុខ​តូច​ខូច​ដល់​ទី ភូត​ស៊ី​ក៏​សម​ជា​ដោយ​យ៉ាង។ 
  15. សំឡេង​ឮ​ង៉ូង​ដើមទ្រូង​សត្វ កំប៉ោង​ដូច​ក្អាត់​ច្រើន​ក្អេងក្អាង ដំណើរ​ដូច​ក្អែក​ភ្នែក​ឃុន​ឆាង ចិត្ត​ជា​ដោយ​យ៉ាង​ស៊ី​ជំនោរ។ 
  16. បើ​មាន​ចំណេះ​ចេះ​អ្វី​ក្ដី អួត​ក្រៃ​សម្ដី​ច្រើន​ពាលោ ឈ្លានពាន​ឥត​គិត​ចិត្ត​លោភោ ខាង​ឡើង​ជំនោរ​ជោរ​ចំណាប់។ 
  17. ​រី​មនុស្ស​ខ្នង​ខើច​សើច​មុខ​ស្ងួត ចង្កេះ​ស្វិត​ស្ដួច​ដី​ញាប់ អ្នក​នោះ​ចិត្ត​មុត​ខាង​សម្លាប់ វាយ​បាញ់​ចាក់​កាប់​ឥត​កោត​ដៃ។ 
  18. រី​អ្នក​ពោះ​ក្អាត់​មាត់​ដូច​សេះ ភ្នែក​ខ្លោត​ក្លិន​ឆ្អេះ​ថ្ងាស​ពោះ​ព្រៃ អ្នក​នោះ​ពាលោ​ចោរ​ចង្រៃ សាច់ញាតិ​ដទៃ​ពឹង​ពុំ​បាន។ 
  19. រី​មនុស្ស​ពោះ​ឆ្កែ​មុខ​មូល​ស្រួច រាង​កោង​ដៃ​តូច​ខូច​មិន​ខាន ចិត្ត​សោយ​ឫស្សា​ពន់​ប្រមាណ បាន​ខាង​លួច​សើច​លេង​លិចលង់។ 
  20. រី​អ្នក​ភ្នែក​ទោច​ក​មាន់ព្រៃ សាច់​ខ្មៅ​វិស័យ​ភ្នែក​មមង់ មមី​សង​ស្ងើន​នោះ​ច្រើន​ល្ងង់ ពូជ​ពង្ស​ក៏​ច្រើន​តែ​ថោកទាប។ 
  21. រី​មនុស្ស​ថ្គាម​ខ្លា​ចង្កា​ហ៊ីង ពោះ​ធំ​កំពីង​ក្បាល​ត្រី​ដៀប ភ្នែក​ពស់​អ្នក​នោះ​ច្រើន​សុភាព កិរិយា​រាបទាប​ចេះ​គួរសម។ 
  22. រី​ដូច​ពស់វែក​ភ្នែក​ស​ល្អក់ ដើមទ្រូង​សុនខ​រាង​ស្គម​ទាប កន្ទ្រល​រាង​រល​ទាប​ទ្រនាប់ នោះ​ច្រើន​មាន​ទ្រព្យ​អភ័ព្វ​កូន។ 
  23. រី​ដូច​ទន្សង​ខ្នង​ទន្សាយ សាច់​ក្រៀម​មុខ​ក្រាយ​ក្រ​បងប្អូន ភ្នែក​សេក​អ្នក​នោះ​ច្រើន​តែងខ្លួន ចេះ​ក្បួន​ច្បាប់​ច្បាស់​ចាំ​មាត្រា។ 
  24. បើ​ធ្វើ​មន្ត្រី​ក៏​ត្រឹមត្រូវ មិន​សូវ​យក​ប្រាក់​ពី​អ្នកណា បុណ្យ​សោត​ក៏​យឺន​ច្រើន​យូរយារ ចិត្ត​សោត​ក៏​ជា​នឹង​ឪ​ម៉ែ។ 
  25. បើ​មាន​ទ្រព្យ​អ្វី​ក៏​គង់​យូរ បើ​បាន​ជា​គ្រូ​ក៏​ពូកែ បើ​ធ្វើ​ដង្ខៅ​ឈ្មួញ​ជួញ​ព្រែ ជួញ​ម្ដេច​ក៏​គង់​តែ​ចំណេញ។ 
  26. រី​មនុស្ស​មាត់​សេក​ភ្នែក​ទន្សាយ ក​ក្រាញ់​មុខ​ក្រាយ​ទាប​ក្រតុញ ជើង​ធ្មេញ​ញឹក​ល្អិត​ចិត្ត​ថប់​ធុញ ប្រាជ្ញា​ក៏​សុញ​ឥត​គណនា។ 
  27. វា​ណាស់​តែ​ធ្វើ​ខាង​ខិលខូច កោងកាច​ឥត​កោត​អ្នក​ឯណា គ្មាន​សន្ដាន​ផៅ​នៅ​មីងមា ចេះតែ​រលា​ខូច​ចង្រៃ។ 
  28. រី​ថ្ងាស​ត្រងាល​ក្បាល​តូច​ស្រួច មាត់​តូច​ក្រហួច​ចង្កេះ​ខ្លី មុខ​ក្រាយ​ថ្គាម​ខ្លា​ចង្កា​ត្រី ចិត្ត​សោត​តិរ្ថិយ​ភូត​សួ​ពូជ។ 
  29. បោកប្រាស់​បញ្ឆោត​មិន​យល់​ញាតិ មួយទៀត​មារយាទ​ដូច​ឆ្កែ​ល្មួច អ្នកនោះ​ជៀស​ខ្ញុំ​គេ​មិន​រួច ពីព្រោះ​ខិលខូច​លួច​អ្នក​ផង។ 
  30. សម្លោក​ទំនាយ​ទាំងនេះ​ឯង មិន​ចែង​ពី​ចិត្ត​ខ្ញុំ​កាលណា ដោយ​ចែង​តាម​បទ​ក្បួន​ហោរា ទំនាយ​មក​ថា​ដូច្នោះ​នៃ។ 
រី​មនុស្ស​កើត​មក​ក្នុង​ផែនភព រាល់​រូប​មាន​គ្រប់​ដូច​ទំនាយ
អ្នកណា​មិន​ជឿ​គង់​នឹក​ស្ដាយ ចាស់ទុំ​លោក​ទាយ​មិន​ខុស​ទេ៕


មតិ​អាក្បាលធំ ៖ តាំងពី​ឆ្នាំ 1979 រហូត​មក​ដល់​ឥឡូវ​ខ្មែរ​យើង​បាន​បែក​ពូជ បែក​សាសន៍​អស់​ជា​ច្រើន​ហើយ បើ​អោយ​រក​ខ្មែរ​សុទ្ធ​មិន​សូវ​មាន​ទេ។ សូម្បី​តែ​នៅ​ជនបទ​ក៏​មិន​សូវ​មាន​ខ្មែរ​សុទ្ធ​ដែរ មាន​តែ​ខ្មែរ​កាត់​ចិន កាត់​យួន (តែ​មិន​ហ៊ាន​ថា​ខ្លួន​ឯង​កាត់​យួន​ទេ ថា​កាត់​ចិន​វិញ) ហើយ​រូបរាង​ក៏​ប្រែប្រួល​ទៅ​តាម​សម័យ​កាល​ដែរ។ បើ​នៅ​ទី​ក្រុង​វិញ​ប្រហែល​ជា​រក​ខ្មែរ​សុទ្ធ​មិន​ឃើញ​ទេ បើ​ម្នាក់ៗ​តាំង​ខ្លួន​ឯង​ថា​ជាប់​ខ្សែ​ចិន ខ្សែ​យួន អោយ​តែ​ដល់​ពេល​ចូល​ឆ្នាំ​ចិន​យួន តាំង​មាន​សែន​នឹង​គេ​ដែរ។ ហើយ​សម្លោក​ទំនាយ​លក្ខណៈ​មនុស្ស​ខាងលើ​មិន​ដឹង​ជា​អាច​នៅ​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​ ដូច​កាល​ពី​បុរាណ​ដែល​លោក​ចារ​ចាំ​មក​ដែល​អត់​ទេ​ន៏...៕



Post a Comment

Previous Post Next Post